Akademia z okazji Święta Niepodległości
11 listopada to szczególny dzień dla Polski. Tego dnia, po 123 latach niewoli, Polska powróciła na mapę Świata. W tym roku obchodzimy 104 rocznicę tego wielkiego wydarzenia. Uczniowie klas V, VI i VII pod opieką pani Stanisławy Gryglak, pani Katarzyny Kamińskiej-Bafia oraz pani Joanny Chrobak, przygotowali uroczystą akademię mającą na celu upamiętnienie tej jakże ważnej dla naszej Ojczyzny daty. Poprzez poezję i muzykę przybliżyliśmy naszą przepełnioną bólem i cierpieniem historię oraz uczciliśmy pamięć tych, którym zawdzięczamy własne państwo. Treść tego występu poruszyła również historię Polski już po odzyskaniu niepodległości – okres II Wojny Światowej, a także czasy komunizmu. Akademia miała przede wszystkim przypomnieć o trudnych czasach oraz uświadomić, że mamy dziś szczęście dorastać i żyć w wolnym kraju. Aby człowiek wiedział, dokąd zmierza, musi wiedzieć, skąd pochodzi. Pamiętajmy o słowach Jana Pawła II: „Wolności nie można tylko posiadać, ale trzeba ją stale zdobywać i tworzyć”.
Na zakończenie odbył się przygotowany przez Samorząd Uczniowski wraz z opiekunem – panem Mateuszem Marusarzem – Apel Poległych.
“Niepodległość”
Spośród słów używanych nieczęsto,
tłumnie dzisiaj na place wybiegło
słowo piękne, jak honor i męstwo,
słowo, które brzmi – niepodległość.
Niepodległość to brąz na cokołach,
lecz na co dzień – mówiąc po prostu
polski dom, polski las, polska szkoła,
polska władza i polski Kościół.
Ono znaczy – bez strachu spać.
Ono znaczy – spokojnie się budzić,
kochać, śmiać się i pewnie trwać
– w wolnym kraju wśród wolnych ludzi.
………………………………..
Dzisiaj wielka jest rocznica –
jedenasty listopada!…
Tym, co zmarli za Ojczyznę,
hołd wdzięczności Polska składa.
Przystrojony portret „Dziadka”,
wzdłuż ram spływa czarna wstęga…
Odszedł od nas Wódz w zaświaty –
ból do głębi serca sięga.
Żył dla Polski, walczył za nią,
na bój krwawy wiódł legiony,
siał i orał dla Ojczyzny –
my zbieramy dzisiaj plony.
Żołnierzyków mamy dzielnych,
bacznie strzegą granic kraju –
od nas tylko dziś zależy,
aby było nam jak w raju.
Więc o przyszłość walczmy społem,
pod sztandarem z Orłem Białym,
tylko pracą i nauką
przysporzymy Polsce chwały!
…………………………………
Surzyn Kazimierz Polsko
Byłaś potężnym Królestwem w Europie
Podstępnie przez zaborców kajdanami spętana
Na 123 lata nikczemnie zniewolona
Zwyciężyłaś i z powrotem zagościłaś na mapie
Niemieckim atakiem znienacka pokonana
Z ziemią bezdusznie zrównana
Krwią narodowych bohaterów okupiona
Sowietów ciosem w plecy ugodzona
W niemieckich obozach wyludniona
Siłą komunistów sromotnie tłumiona
Wyrosłaś na nowo z mas Solidarności
Co przywróciły ci skrzydła Wolności
………………………………………………
Kraj piękny, jak wschód słońca w letnim dniu,
pełen nowej nadziei i miłości.
Kraj piękny, jak poranna rosa,
pełen kropel pragnących słońca.
Tak. To Ty moja Polsko!
Kraj zraniony, jak łania w sidłach,
Pełen bólu i cierpienia.
Kraj zraniony, jak ja,
pełen goryczy i rozżalenia.
Tak. To Ty moja Polsko!
To Ty moja Polsko byłaś w sercach naszych,
kiedy to o Ciebie i życie walczyliśmy.
To Ty moja Polsko jesteś w sercach naszych,
Kiedy to nie o takie życie walczyliśmy.
Tak. To Ty moja Polsko
………………………………………..
Niepokonanym – Chwała i Cześć!
Niepokonanym wzniesiemy pieśń.
O bohaterstwie w świecie nieznanym
I o Narodzie Niepokonanym!
Niepokonanym śpiewa Ojczyzna.
Pamięta Osów, pamięta Wizna
Waszą waleczność i wasze rany
I polski opór – Niepokonany!
Nie pokonały Ducha katownie,
Ubeckie kraty, sądowe zbrodnie
I przed oprawcą stał niezłamany
Syn swej Ojczyzny – Niepokonany!
Panie Rotmistrzu Niepokonany!
Dla Ciebie dzisiaj pieśń tę śpiewamy
I dla tych wszystkich ciągle nieznanych
Zakatowanych Niepokonanych!
Niepokonanym chwała i cześć!
Niepokonanym wzniesiemy pieśń.
O bohaterstwie w świecie nieznanym
I o Narodzie Niepokonanym!
………………………………………………
